Star9. நம்மாழ்வாரின் பாசுர முத்துக்கள்

திருவாய்மொழி

2793@
இலனது உடையனிது* என நினைவரியவன்*
நிலனிடை விசும்பிடை* உருவினன் அருவினன்*
புலனொடு புலனலன்,* ஒழிவிலன் பரந்த* அன்-
நலனுடை ஒருவனை* நணுகினம் நாமே.* 1.1.3

இப்பொருள் தனக்குடையவன் அல்லது தனக்கில்லாதவன் என்று நினைக்க இயலா தன்மை கொண்டவனும், உயிர்களிலும், உயிரில்லாதவற்றிலும் அந்தர்யாமியாக இருப்பவனும், (உரு: உடல், அரு: ஆன்மா) உணரப்படுகின்ற அனைத்திலும் நிறைந்திருந்தும் அப்பொருட்களின் குணங்களும் குற்றங்களும் தன்னைச் சாரா தன்மை கொண்டவனும், இவ்வகையில் எல்லாவற்றிலும் விரவி பரவியிருப்பவனும் (All Pervading) ஆன, நற்குணங்களுக்கு அதிபதியான ஒப்பற்ற பரமனை நாம் அடைந்தோம்!

2839@
மானேய் நோக்கி மடவாளை* மார்வில் கொண்டாய். மாதவா.*
கூனே சிதைய உண்டைவில்* நிறத்தில் தெறித்தாய். கோவிந்தா.*
வானார் சோதி மணிவண்ணா.* மதுசூதா. நீ அருளாய்* உன்-
தேனே மலரும் திருப்பாதம்* சேருமாறு வினையேனே. 1.5.5

மானின் கண்களை ஒத்த கண்களைக் கொண்ட திருமகளை உன் மார்பில் தரித்ததால், மாதவன் என்ற திருநாமம் கொண்டவனே!
மந்தரைக் கிழவியின் கூன் நீங்கும்படியாக அவள் மார்பில் உண்டை வில்லால் அடித்த கோவிந்தனே!
வானுலகமெல்லாம் நிறைந்த ஒளிமிக்க நீலமணி நிறத்தவனே!
அரக்கன் மதுவை மாய்த்த மதுசூதனனே!
தேன் நிறைந்த தாமரை மலர்களை ஒத்த உன் திருவடிகளை நான் அடைய அருள் புரிவாயாக!
பி.கு: மந்தரையை உண்டி வில்லால் அடித்த ராமர் மீது அச்செயலை ஏற்ற மனமின்றி, நம்மாழ்வார் அப்பழியை(!) குறும்புகளுக்கு பேர் போன கிருஷ்ணன் மீது சுமத்தி விடுகிறார் :)

2954@
ஆணல்லன் பெண்ணல்லன்* அல்லா அலியுமல்லன்,*
காணலுமாகான்* உளனல்லன் இல்லையல்லன்,*
பேணுங்கால்பேணும்* உருவாகும் அல்லனுமாம்,*
கோணை பெரிதுடைத்து* எம்பெம்மானைக்கூறுதலே. 2.5.10

எம்பெருமான் ஆனவன், ஆணும் பெண்ணும் அல்லன். இரண்டு பாலிலும் சேராத அலியும் அல்லன். நம் கண்களால் காண முடியாதவன். உண்டு/இல்லை என்று ஊர்ஜிதப்படுத்த இயலாதவன். ஆனால், அடியார்களுக்கு வேண்டுகின்ற காலத்திலே, வேண்டுகின்ற வடிவில், காட்சி தந்து ரட்சிப்பவன். ஆதலால், அப்பரந்தாமன் குறித்து எடுத்துரைப்பது என்பது மிகவும் கடினமான ஒன்றாகும்!

2964@
எந்தாய். தண்திருவேங்கடத்துள் நின்றாய்* இலங்கை செற்றாய்,* மராமரம்
பைந்தாளேழுருவ * ஒரு வாளிகோத்த வில்லா,*
கொந்தார் தண்ணந்துழாயினாய் அமுதே* உன்னை என்னுள்ளே குழைத்த எம்
மைந்தா,* வானேறே* இனியெங்குப்போகின்றதே?. 2.6.9

இப்பாசுரத்தில் ஆழ்வாரின் பேரன்பும், பெரும்பக்தியும் எப்படிப் பிரவாகமாக வெளிவந்துள்ளது, பாருங்கள்! இதற்கு பொருள் விளக்கம் தேவையில்லை! திருமாலை பலவாறாகப் போற்றி, "என்னை விட்டு எங்கு போகின்றாய்?" என்று செல்லமாக ஆழ்வார் கோபிக்கிறார் :)

3002@
கிளரொளியிளமை* கெடுவதன் முன்னம்,*
வளரொளி மாயோன்* மருவிய கோயில்,*
வளரிளம் பொழில்சூழ்* மாலிருஞ்சோலை,*
தளர் விலராகிச்* சார்வதுசதிரே. 2.10.1

கிளர்ச்சியான இளமைப்பருவம் நம்மை விட்டு விலகுவதற்கு முன்பாகவே, ஒளிமிக்க மாயவன் எழுந்தருளியிருக்கும், இளம் சோலைகளால் சூழப்பட்ட திருமாலிருஞ்சோலை மலையை அடைந்து அவன் திருவடி பற்றுவதே நாம் தளர்வற்று உய்வதற்கு சாலச் சிறந்த வழியாகும்.

3050@
அச்சுதன் அமலன் என்கோ,* அடியவர் வினைகெடுக்கும்,*
நச்சுமா மருந்தம் என்கோ.* நலங்கடல் அமுதம் என்கோ,*
அச்சுவைக் கட்டி என்கோ.* அறுசுவை அடிசில் என்கோ,*
நெய்ச்சுவைத் தேறல் என்கோ.* கனியென்கோ. பாலெங்கேனோ. 3.4.5

ஆழ்வார் பெருமாளை 'எப்படி அழைபேன் உன்னை?" என்று பக்தியால் உருகுகிறார்! அற்புதமானதொரு பாசுரம்!

"பெருமானே! உன்னை அழிவில்லாதவன் (அச்சுதன்) என்பேனா? அமலன் (குற்றமற்றவன்) என்பேனா? அடியாரின் பாவங்களை போக்கும் உயர்ந்த மருந்து என்பேனா? அமுதம் என்பேனா? நற்சுவை உடைய கறுப்புக் கட்டி என்பேனா? அறுசுவை உணவு என்பேனா? மிக்க சுவையுடைய தேன் என்பேனா? கனி என்பேனா? பால் என்பேனா? உன்னை என்னவென்று அழைப்பேன் ?"


3856@..
திருமாலிருஞ்சோலை மலையே* திருப்பாற் கடலே என்தலையே*
திருமால்வைகுந்தமே* தண் திருவேங்கடமே எனதுடலே*
அருமாமாயத்து எனதுயிரே* மனமே வாக்கே கருமமே*
ஒருமா நொடியும் பிரியான்* என் ஊழி முதல்வன் ஒருவனே. (2) 10.7.8

இப்பாசுரத்தில் ஆழ்வார் தனது உடல், உயிர், சிந்தனை, வாக்கு, செயல் என்று அனைத்திலும் பரந்தாமனே நிறைந்திருப்பதால், தன்னை விட்டு ஒரு நொடியும் விலக முடியாத நிலைமையில் பரமன் உள்ளதை, அந்தப் பெருமாளுக்கே சுட்டிக் காட்டுகிறார் ! பரந்தாமனை எப்படி தன் பேரன்பாலும், பரிபூர்ண பக்தியாலும் நெகிழ வைத்து கட்டிப் போடுகிறார், பாருங்கள்!

3867@
கண்ணுள் நின்று அகலான்* கருத்தின்கண் பெரியன்*
எண்ணில்நுண் பொருள்* ஏழிசையின் சுவைதானே*
வண்ணநன் மணிமாடங்கள்சூழ்* திருப்பேரான்*
திண்ணம் என்மனத்துப்* புகுந்தான் செறிந்துஇன்றே. 10.8.8

எம்பெருமான், என் கண்ணை விட்டு அகலாமல் இருக்கிறான். என்னைத் தன் திருவடி சேர்த்துக் கொள்வதில் கருத்தாக இருக்கிறான்! அவன் எண்ணத்துள் அடங்கா நுட்பமான இயல்புடையவன். ஏழு இசைகளின் சுவையானவன். அழகிய மாணிக்க மாடங்கள் சூழ்ந்த திருப்பேர் நகரில் கோயில் கொண்டவன். அப்பேற்பட்டவன் என் நெஞ்சு நிறைய புகுந்திருப்பது முற்றிலும் உண்மையே!

3879@
வைகுந்தம் புகுதலும்* வாசலில் வானவர்*
வைகுந்தன் தமர்எமர்* எமதிடம் புகுதென்று*
வைகுந்தத்து அமரரும்* முனிவரும் வியந்தனர்*
வைகுந்தம் புகுவது* மண்ணவர் விதியே. 10.9.9

பரமபதத்தின் திருவாயிலை அடைந்தபோது, அங்கு நின்ற தேவர்களும் முனிவர்களும், "வைகுந்தனின் அடியார்கள் எங்கள் தலைவர்கள்! உங்களை வரவேற்பதில் எமக்கு பெருமகிழ்ச்சி!" என்று வியந்து போற்றி வரவேற்றார்கள். அத்துடன், "பூவுலக மாந்தர் பரமபதம் அடைவதும் விதிக்கப்பட்ட நற்செயலே!" என்றும் ஆனந்தப்பட்டனர்!

3882@..
முனியே.நான்முகனே.* முக்கண்ணப்பா* என்பொல்லாக்-
கனிவாய்த்* தாமரைக்கண் கருமாணிக்கமே என்கள்வா.*
தனியேனாருயிரே.* எந்தலை மிசையாய் வந்திட்டு*
இனிநான் போகலொட்டேன்* ஒன்றும்மாயஞ் செய்யேல் என்னையே. (2)

இத்திருப்பாசுரத்தில், ஆழ்வார் பெருமானிடம், அவன் திருவடிகள் தன் தலை மீது பட்ட பிறகு, பரமன் தன்னை விட்டு பிரிந்து செல்ல உடன்பட மட்டேன் என்றும், பரமன் ஒன்றே கதி என்ற தன்னை வஞ்சிக்கலாகாது என்றும் உருகி கேட்டுக் கொள்கிறார்! பாசுரத்தின் வரிகளில் சரணாகதித்துவ பேரன்பு அற்புதமாக வெளிப்பட்டுள்ளது!!!

திருவிருத்தம்

2573@
வணங்கும் துறைகள்* பலபல ஆக்கி,* மதிவிகற்பால்-
பிணங்கும் சமயம் பலபல ஆக்கி,* அவையவைதோறு-
அணங்கும் பலபல ஆக்கி நின் மூர்த்தி பரப்பிவைத்தாய்*
இணங்கு நின்னோரை இல்லாய்,* நின்கண் வேட்கை எழுவிப்பனே. 96

உன்னை வணங்கி வழிபடுவதற்கான, கர்மம், ஞானம், பக்தி என்ற மூவகைப்பட்ட யோகங்களை உருவாக்கியவன் நீயே! எண்ணங்களின் வேறுபாட்டால் ஒன்றோடொன்று முரண்படுவது போலத் தோன்றும் பல (வைணவ, சைவ, சமண .. ) மதங்களையும் உருவாக்கி, மாந்தர் (உன்னை அந்தராத்மாவாகக் கொண்ட) பலவகைப்பட்ட தெய்வங்களையும் வழிபடுமாறு செய்வித்தாய்! இப்படியாக உன் கீர்த்தியானது வியாபித்திருக்கும்படி செய்தாய்!

முழுமுதற்கடவுளான உன்னை தலைவனாகக் கொண்ட நான், பிற சமயத்தவர் மீது பிணக்கின்றி, உன் மேல் எனக்குள்ள பக்தியை பெருக்கிய வண்ணம் இருப்பேன்!

2516@
நீலத் தடவரை மேல்* புண்டரீக நெடுந்தடங்கள்-
போல,* பொலிந்து எமக்கு எல்லாவிடத்தவும்,* பொங்குமுந்நீர்-
ஞாலப் பிரான் விசும்புக்கும் பிரான் மற்றும் நல்லோர்பிரான்*
கோலம் கரிய பிரான்,* எம்பிரான் கண்ணின் கோலங்களே. 39

இப்பாசுரம் தலைவனது வடிவைக் கண்ட தலைவி, தன் தோழியிடம் கூறுவது போல அமைந்தது. விஸ்வரூபப் பெருமானின் கண்ணழகுக்கு ஆழ்வாரின் உவமானத்தைப் பாருங்கள்!

"நீலரத்ன மயமான ஒரு பெரிய மலையின் செந்தாமரை மலர் பூத்த தடாகங்களை ஒத்த கண்களை உடையவனும், கடல் சூழ்ந்த மண்ணுலகுக்கும், விண்ணுலகுக்கும், மற்றும் நல்லவர் யாவர்க்கும் தலைவனும், அழகிய கரிய திருமேனியனும் ஆனவன் எம்பெருமான்!"

என்றென்றும் அன்புடன்
பாலா